ହାଏରେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉପଭୋକ୍ତା

ଓଡିଶାର ଭୂତପୂର୍ବ ତଥା ସ୍ୱର୍ଗତ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ କହିଥିଲେ , ବିଦ୍ୟୁତ୍ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଓଡିଶା ଭାରତ ବର୍ଷର ଏକ ବଳକା ରାଜ୍ୟ ହେବ ୤ କିନ୍ତୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ପରିସ୍ଥିତିରେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ର ଚାହିଦା ଦେଖିବାକୁ ଗଲେ ତାହା ଏକ ଦିବା ସ୍ୱପ୍ନ ପରି ଲାଗୁଛି ୤ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ସେବା ହେଉ ବା ଅନ୍ୟକିଛି ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ , ସାର୍ବଜନୀକ ସେବା ହେଉ ଶୁଳ୍କ ବୃଦ୍ଧି କରାଗଲେ ଲାଗୁହେବାର ଯଥେଷ୍ଟ ପୂର୍ବରୁ ସର୍ବସାଧାରଣ ଙ୍କ ଅବଗତି ନିମନ୍ତେ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କ ତରଫରୁ ବିଧିବଦ୍ଧ ଭାବରେ ସବିଶେଷ ସୂଚନା ପ୍ରକାଶ କରାଯିବାହିଁ ସ୍ୱଚ୍ଛ ଓ ପ୍ରତ୍ୟକ ସଂପନ୍ନ ପ୍ରଶାସନିକ ବିଧି ୤ ଏହି ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ ସଂପ୍ରତି ରାଜ୍ୟରେ ଯେଭଳି ଭାବରେ କଳେ ବଳେ କୌଶଳେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶୁଳ୍କ ଆଦାୟ କରାଯାଉଛି ତାକୁ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟରେ ଶୋଷଣର ରାଜ କହିଲେ ଅତ୍ୟୁକ୍ତି ହେବନାହିଁ ୤ ପ୍ରକାଶ ଥାଉକି ୨୦୧୨-୨୦୧୩ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶୁଳ୍କ ବୃଦ୍ଧି ସମ୍ବଦ୍ଧରେ ବିଧିବଦ୍ଧ ବିଜ୍ଞପ୍ତି (ଗେଜେଟେଡ ନୋଟିଫିକେସନ) କୌଣସି ଠାରେ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିବାର ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚର ହୋଇନାହିଁ ୤ ଏହା କେଉଁ ପ୍ରକାର ନ୍ୟାୟ ? ପ୍ରକୃତ କାରଣ ଅନୁସନ୍ଧାନ ନକରି ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶୁଳ୍କ ବୃଦ୍ଧି ଅନ୍ୟାୟ ଓ ନିନ୍ଦନୀୟ ୤ ଅତଏବ ରାଜ୍ୟର ବିଦ୍ୟୁତ୍ ସଂସ୍ଥାର ଘରୋଇ କରଣ କରାଯିବା ବେଳେ ସାଧାରଣ ଉପଭୋକ୍ତା ଙ୍କ  ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ଆଖିଆଗରେ ରଖି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କ ସୂରକ୍ଷା ଉଦେଶ୍ୟରେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ନିୟାମକ ଆୟଗ (ଓ.ଇ.ଆର.ସି) ଗଠନ କରାଯାଇଥିଲା ୤ ହେଲେ ଏହି ସଂସ୍ଥା ଘରୋଇ ଉପଭୋକ୍ତାଙ୍କୁ ମାରି ବଣ୍ଟନ କମ୍ପାନୀ ଓ ଶିଳ୍ପ ସଂସ୍ଥା ମାନଙ୍କର ଦଲାଲ ସାଜିଛି ୤ ଅହେତୁକ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଦେୟ ବୃଦ୍ଧି ଯୋଗୁଁ ଉପଭୋକ୍ତା ଅଣନିଶ୍ୱାସୀ ହୋଇପଡିଲେଣି ଏମିତିକି ଦେଶର ରାଜଧାନୀ ଦିଲ୍ଲୀର ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶୁଳ୍କ ଠାରୁ ଓଡିଶାର ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶୁଳ୍କ ଅଧିକ ହୋଇଛି ୤ ୨୦୧୧-୨୦୧୨ ବର୍ଷ ପାଇଁ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ନିୟାମକ ଆୟଗ ଘରୋଇ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉପଭୋକ୍ତାଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଇଉନିଟି ପିଛା ୨୦ରୁ୫୦ ପଇସା ଯାଏଁ ଶୁଳ୍କ ବୃଦ୍ଧି କରିଥିବା ବେଳେ ୨୦୧୨-୨୦୧୩ ବର୍ଷ ପାଇଁ ୮୦  ପଇସା ବୃଦ୍ଧି କରିଛି ୤ ଆୟୋଗ ସାଧାରଣ ଗରିବ ଉପଭୋକ୍ତା ଙ୍କ ତଣ୍ଟିଚିପି ବୃହତ ଶିଳ୍ପ ସଂସ୍ଥା ଗୁଡିକୁ ଲାଭଦେବା ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କର ଏଜେଣ୍ଟ ସାଜିଛନ୍ତି , ତେବେ ଆୟୋଗ ଶୁଳ୍କ ବୃଦ୍ଧି କରିବା ବେଳେ ବଣ୍ଟନ କମ୍ପାନୀ ମାନେ କାହିଁକି ବଣ୍ଟନ ଜନିତ ବିଦ୍ୟୁତ୍ କ୍ଷତି କମାଇ ନାହାନ୍ତି ବୋଲି ତାଗିତ୍ କରୁନାହିଁ ? ବିଦ୍ୟୁତ୍ ବିଶେଷଜ୍ଞ ମାନଙ୍କ ମତରେ ବଣ୍ଟନ ଜନିତ ଏକ ପ୍ରତିଶତ କ୍ଷତି ପାଇଁ ୮୦କୋଟି ଟଙ୍କା ହରାଇବାକୁ ପଡୁଛି ୤

ଉପଭୋକ୍ତାଙ୍କ ଠାରୁ ଅଧିକ ଶୁଳ୍କ ନେଉଥିଲେ ମଧ୍ୟ ନିରନ୍ତର ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଯୋଗାଣ ନେଇ କୌଣସି ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଉନାହିଁ ବରଂ ଲୋ-ଭୋଲ୍‌ଟେଜ ସମସ୍ୟା ସାଙ୍ଗକୁ ନିଅଣ୍ଟିଆ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉତ୍ପାଦନ ଯୋଗୁଁ ବାରମ୍ବାର ଅଘୋଷିତ ବିଦ୍ୟୁତ୍ କାଟ ହେଉଅଛି , ଉପଭୋକ୍ତା ମାନଙ୍କୁ ଗୁଣାତ୍ମକ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଯୋଗାଇ ଦେବାରେ ସରକାର ବିଫଳ ହୋଇଥିବା ବେଳେ ବଣ୍ଟନ ଦାୟିତ୍ୱ ନେଇଥିବା ଘରୋଇ କମ୍ପାନୀ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ଲୁଟି ଚାଲିଛନ୍ତି ୤ ଏହାସତ୍ୱେ ସରକାର ତାଙ୍କ ସହିତ ରାଧେ-ରାଧେ-ଅଧେ-ଅଧେ ନୀତିରେ ଚାଲିଛନ୍ତି ୤ ସରକାରଙ୍କର ଏଭଳି ବିଚିତ୍ର ନିୟମକୁ ନେଇ ଖାଉଟିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଦିନକୁ ଦିନ ଅସନ୍ତୋଷ ବଢିବାରେ ଲାଗିଛି ୤

ରାଜ୍ୟର ବିଦ୍ୟୁତ୍ ବଣ୍ଟନ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ସୁଧାର ଆଣିବାର ଲକ୍ଷନେଇ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ସେସ୍କୋ,ୱେସ୍କୋ,ନେସ୍କୋ ଓ ସାଉଥକୋ ଭଳି ଚାରଟି ବଣ୍ଟନ କମ୍ପାନୀ ସହିତ ୧୯୯୯ ମସିହାରେ ଚୁକ୍ତି ସ୍ୱାକ୍ଷରିତ କରିଥିଲେ ୤ ଘଟଣା କ୍ରମେ ସେସ୍କୋ ବା ବର୍ତ୍ତମାନ ସେସୁ ବ୍ୟତିତ ବଣ୍ଟନ ଦାୟିତ୍ୱରେ ଥିବା ଅନ୍ୟ ତିନଟି କମ୍ପାନୀର ପରିଚାଳନା ଭାର ରିଲାଏନ୍ସ ଏନାର୍ଜି ନେଇଥିଲା , କିନ୍ତୁ ୨୦୦୪ ମସିହା ଠାରୁ ୨୦୧୨, ଆଠ ବର୍ଷ ବିତିଗଲାଣି ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କମ୍ପାନୀ ଚୁକ୍ତି ନବିକରଣ କରୁନାହିଁ ୤ ବିନା ଚୁକ୍ତିରେ କମ୍ପାନୀ ବେଆଇନ ଭାବେ ତିନୋଟି ବିଦ୍ୟୁତ୍ ବଣ୍ଟନ କମ୍ପାନୀର ପରିଚାଳନା ଦାୟିତ୍ୱରେ ରହିଛି ୤ ରାଜ୍ୟ ସରକାର କମ୍ପାନୀ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୌଣସି ପଦକ୍ଷେପ ନେବାପାଇଁ ସାହସ କରୁନାହାନ୍ତି ୤ ୨୦୦୬ ମସିହାରେ ବିଧାନସଭା ଷ୍ଟାଣ୍ଡିଂ କମିଟି ବିଦ୍ୟୁତ୍ ବଣ୍ଟନ କ୍ଷେତ୍ରରୁ ରାଜ୍ୟରୁ ରିଲାଏନ୍ସ କମ୍ପାନୀ କୁ ହଟାଇବାକୁ ସୁପାରିଶ କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସରକାର ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୌଣସି ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରୁନାହାନ୍ତି ୤ ରିଲାଏନ୍ସ କମ୍ପାନୀ ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ତିନୋଟି ବଣ୍ଟନ କମ୍ପାନୀ ଉପରେ ୨୦୧୨ ମାର୍ଚ୍ଚ ସୁଦ୍ଧା ପାଖା ପାଖି ତିନି ହଜାର କୋଟି ଟଙ୍କା ବାକି ପଡିଛି ୤

ରିଲାଏନ୍ସ କମ୍ପାନୀ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ବଣ୍ଟନ ପରିଚାଳନା ରେ କୌଣସି ଆଖି ଦୃଶିଆ ପଦକ୍ଷେପ ଗ୍ରହଣ କରୁନଥିବାରୁ ବର୍ତ୍ତମାନ ତିନୋଟି କମ୍ପାନୀର ଆର୍ଥିକ ଅବସ୍ଥା ଶୋଚନୀୟ ହୋଇପଡିଲାଣି ୤ କମ୍ପାନୀ ବିରୁଦ୍ଧରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ନେବାରେ ସରକାର ଚୁପ୍ ରହୁଥିବା ବେଳେ ସଂସ୍ଥା ନାଁ ରେ ବାରମ୍ବାର ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଦେୟ ବୃଦ୍ଧି ଗ୍ରାହକ ମାନଙ୍କୁ ଅତିଷ୍ଠ କରିଛି ୤ ଏଣୁ ରିଲାଏନ୍ସ କମ୍ପାନୀ ସବୁ ପ୍ରକାର ଫାଇଦା ଉଠାଇବାରେ ଲାଗିଛି ୤

ଓଡିଶା ରାଜ୍ୟ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ବୋର୍ଡ ( ଓ.ଏସ.ଇ.ବି. ) ଥିବାବେଳେ ୧୯୯୩ ମସିହାରେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ କ୍ଷତିର ପରିମାଣ ୪୧.୫୭ ପ୍ରତିଶତ ଥିଲା ୤ ମାତ୍ର ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି କ୍ଷତି ୪୨ ପ୍ରତିଶତ ରେ ପହଞ୍ଚିଛି ୤ ଏକ ବୈଷୟିକ ଆକଳନରୁ ଜଣା ପଡିଛି ଯେ ଏକ ପ୍ରତିଶତ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଅପଚୟ କମିଲେ ୮୦ କୋଟି ଟଙ୍କାର ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶୁଳ୍କ ବୃଦ୍ଧି ଘଟିବ ୤ ତା ମାନେ ଆମ ରାଜ୍ୟରେ ବାର୍ଷିକ ୩୩୬୦ କୋଟି ଟଙ୍କାର ରାଜସ୍ୱ ନଷ୍ଟ ହେଉଛି ୤

ରାଜ୍ୟର ବୁଦ୍ଧିଜିବୀ ମହଲ ଓ ଗଣମାଧ୍ୟମ ସାଂପ୍ରତିକ ଶୈଳିରେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶୁଳ୍କ ବୃଦ୍ଧିକୁ ଅଯୌକ୍ତିକ , ଅଭିସନ୍ଧି ମୂଳକ ଓ ଶତ ପ୍ରତିଶତ ଅଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ବୋଲି ତଥ୍ୟ ଭିତିକ ଯୁକ୍ତି ଉପସ୍ଥାପନା କରୁଥିବା ସତ୍ୱେ ଏଭଳି ଗୁରୁତ୍ୱର ଆରୋପ ଗୁଡିକୁ ଖଣ୍ଡନ ନକରି କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ସ୍ୱେଚ୍ଛାଚାରୀ ଢଙ୍ଗରେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶୁଳ୍କ ବୃଦ୍ଧିର ନିଷ୍ପତି କରୁଛନ୍ତି ଓ ଜନତାଙ୍କ ଆଖିରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ଗେଞ୍ଜି ବର୍ଦ୍ଧିତ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶୁଳ୍କ ଆଦାୟ ମଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି ୤ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କର ଯେଉଁ ଅଧିକାରୀ ମାନେ ବୋର୍ଡର ସଦସ୍ୟ ବା ପରିଚାଳନା ଦାୟିତ୍ୱରେ ଅଛନ୍ତି ସେମାନେ କମ୍ପାନୀ ମାନଙ୍କ ଠାରୁ ମୋଟା ଅଙ୍କରେ ଦରମା ସାଙ୍ଗକୁ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଖର୍ଚ୍ଚ ପାଇଁ କମ୍ପାନୀର ସ୍ତାବକ ପାଲଟିଛନ୍ତି ୤ ତେଣୁ ରିଲାଏନ୍ସ କମ୍ପାନୀର ମନଇଛା ଦାଦାଗିରୀରେ ଲଗାମ ଲାଗିପାରୁନାହିଁ , ଏହି ସଂସ୍ଥା ଉପରେ ହଜାର ହଜାର କୋଟି ଟଙ୍କାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ ବକେୟା ରହିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାହା ଆଦାୟ ହୋଇ ପାରୁନାହିଁ ୤ ଆଦାୟ ପାଇଁ ମାମଲା ସୁପ୍ରିମ କୋର୍ଟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯାଇଥିଲା କିନ୍ତୁ କୋର୍ଟ ଓଡିଶା ନିୟାମକ ଆୟୋଗ ଉପରେ ଦାୟିତ୍ୱ ଛାଡିଥିଲେ ୤ ଓଡିଶା ନିୟାମକ ଆୟୋଗ ମାମଲାର ଶୁଣାଣି କରି ସାରିବାର ପ୍ରାୟ ୨ବର୍ଷ ହେବାକୁ ଯାଉଥିବା ବେଳେ ରାୟ ପ୍ରକାଶ କରୁନାହାନ୍ତି ୤ କିନ୍ତୁ ଘରୋଇ ଗରିବ ଉପଭୋକ୍ତା ମାନେ ଶୋଷଣର ଶିକାର ହୋଇ ଶୁଳ୍କ ଗଣିଚାଲିଛନ୍ତି ୤ ୨୦୧୧-୨୦୧୨ବର୍ଷ ପାଇଁ ଆୟୋଗ ବଣ୍ଟନ କମ୍ପାନୀ ମାନଙ୍କ ପାଲରେ ପଡି ସେମାନଙ୍କ ମୁନାଫା ପାଇଁ ପୂର୍ବରୁ ୧୦୦ ୟୁନିଟି ପାଇଁ ଦେୟ ଧାର୍ଯ୍ୟ କରିଥିବା ବେଳେ ଏ ବର୍ଷ ତାକୁ ୫୦ ୟୁନିଟିକୁ କମାଇ ଦେଇଛନ୍ତି, ଏ ମାମଲାରେ ହାଇକୋର୍ଟ ମଧ୍ୟ ମୁଣ୍ଡ ହୁଗାଳି ବସିଯାଇଛନ୍ତି ୤ ଯାହା ଜଣାପଡୁଛି ରାଜ୍ୟର ଜନତା ଜନାର୍ଦ୍ଦନଙ୍କ ଗୁହାରୀ ଶୁଣିବାକୁ କେହିନାହାନ୍ତି ୤

ଏ ସମସ୍ତ ପ୍ରସଙ୍ଗ ଅନୁଶୀଳନ ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ଏହି ନିର୍ଣ୍ଣୟରେ ଉପନିତ ହେବାକୁ ପଡେଯେ ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉତ୍ପାଦନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆମରାଜ୍ୟ ବଳକା ମାତ୍ର କ୍ଷତି ଆଳରେ ରାଜ୍ୟ ସରକାର , ଓଡିଶା ନିୟାମକ ଆୟୋଗ ଓ ରିଲାଏନ୍ସ ଏନାର୍ଜୀ କମ୍ପାନୀର ଚରମ ବେଇମାନୀ ଓ ବିଶ୍ୱାସ ଘାତକ କାର୍ଯ୍ୟ ରାଜ୍ୟର ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଉପଭୋକ୍ତା ମାନଙ୍କୁ ଏକ ନର୍କକୁ ଠେଲି ଦେଇଛି ୤ ତେବେ ରାଜ୍ୟର ବିଦ୍ୟୁତ୍ ଶୁଳ୍କ କମାଇବା ସାଙ୍ଗକୁ ଗ୍ରାହକଙ୍କୁ ନିରନ୍ତର ଓ ଗୁଣାତ୍ମକ ସେବା ଯୋଗାଇଦେବାକୁ ହେଲେ ଓଡିଶା ନିୟାମକ ଆୟୋଗ ଭଳି ଦଲାଲଙ୍କୁ ହଟାଇବା ସହିତ ରିଲାଏନ୍ସ ଏନାର୍ଜୀ ଭଳି ଏକ ଅବାଞ୍ଛିତ ଅନୁପ୍ରବେଶ କାରୀ କମ୍ପାନୀକୁ ବିଜୁଳି ଭଳି ଏକ ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ସେବା ଯୋଗାଣରୁ ବିଦାକରିବା ନିତ୍ୟାନ୍ତ ଜରୁରୀ ଅଟେ ୤

ଜିତେନ୍ଦ୍ର ମୋହନ ଜେନା , ଜୁନିୟର ଏକାଉଣ୍ଟାଣ୍ଟ୍‌ , ନେସ୍କୋ